Timsahlara “yaşayan fosil” denmesi boşuna değil: Vücut şekilleri 200 milyon yıldır pek değişmedi. Buna rağmen timsahlar, dünyanın en sofistike sürüngenleri arasında. Yaşayan tüm sürüngenler gibi onlar da soğukkanlı ama bu onları uyuşuk hayvanlara dönüştürmüyor. Timsahın dört odacıklı bir kalbi ve bizim diyaframımıza benzeyen kasları var. Bu sayede vücuduna hızlı bir şekilde oksijen pompalayarak hız patlamaları yaratabiliyor.
Timsahlar pusuya yatan avcılar: En sevdikleri taktik, sadece gözleri ve burun delikleri yüzeyin üzerinde kalacak şekilde nehirde gizlenmek. Başka hayvanlar su içmek için kıyıya gelince hızla sudan çıkarak onları gafil avlıyorlar. İlk hamleleri başarısız olursa, avlarını karada saatte 17 kilometre hızla kovalayabiliyorlar. Timsahın dört ayak üzerinde koşması yıllarca bir halk efsanesi olarak kaldı çünkü buna tanık olan neredeyse hiç kimse canlı kalamamıştı.
Timsah, avını yakaladıktan sonra onu sürükleyerek sualtına çekiyor. Timsahın nefes almak için havaya ihtiyacı var ama nefesini yaklaşık bir saat boyunca tutabiliyor. Bu yüzden, çenesini açıp avını kaçırma riskini almaktansa avı sualtında boğmayı tercih ediyor. Timsah dişleri yalnızca avı kavramaya ve delmeye yarıyor. Eti parçalamaya yarayan kesici dişleri ve köpek dişleri yok. Eti parçalamak için, ön dişleriyle bir parça eti kavradıktan sonra sağa sola şiddetle savurarak yutulabilecek boyutta bir parçayı koparıyor. Timsahın dudakları da olmadığı için yemek yerken ağzını kapatamıyor. Dolayısıyla sualtında boğulmadan yemek yemesi mümkün değil. Kopardığı her yudumu yutmak için yüzeye çıkarıp ağzının arka kısmına atması gerekiyor.
Besin kaynakları kıt olduğunda timsahlar soğukkanlı metabolizmaları sayesinde iki yıla kadar hiçbir şey yemeden yaşayabiliyor. Bu özelliklerinin yanı sıra çürüyen etleri de yiyebilmeleri, muhtemelen dinozorları yok eden olaydan timsahların sağ çıkmasını sağladı.
Kaynak: How It Works
İlginizi Çekebilir