Tıptan bilgisayar etkileşimine, siborglar her yerde
Siborglar (İngilizcesi “cyborg”, Türkçede “sayborg” dendiği de oluyor) terimi ilk kez 1960 yılında bilim insanları Manfred Clynes ve Nathan S. Kline tarafindan, dünya dışı ortamlarda hayatta kalabilecek şekilde geliştirilmiş insanları tanımlamak için kullanıldı.
Açılımı “sibernetik organizma” (CYBernetic ORGganism) olan siborg, biyolojiyle teknolojinin bir birleşimi, mevcut vücudundaki özellikleri değiştirmek veya geliştirmek amacıyla bilgisayarlı veya mekanik protezler içeren bir canlı.
Siborglar artık sadece film ve çizgi roman kahramanları değiller, son derece gerçekler. Teknolojik gelişmeler sayesinde artık böceklerden insanlara kadar her boyda canlıya teknoloji aşılamak hem daha kolay hem de daha güvenli.
İnsanlarla makineler birleşiyor
Orta Doğu’da yaşanan savaşların yan etkilerinden biri, askeri tıp araştırmalarının yeniden gündeme gelmesi oldu. Motorlu uzuvlarda yaşanan gelişmeler sayesinde protez kol ve bacaklar, sinir akımlarına tıpkı biyolojik bir uzuv gibi yanıt verebilir hale geldi. Bu muhteşem teknolojilerin bir kısmının test edildiği ilk Siborg Olimpiyatları (CYBATHLON) 2016’da isviçre’de düzenlendi.
NASA tarafından tasarlanan ve felçlilerin yürümesine yardımcı olan bir dış iskelet (vücudunuzun üzerine giyilen ve uzuvlarınızı sizin yerinize hareket ettiren bir çerçeve), bir yarışmacının yalnızca düşünce gücüyle çeşitli görevleri (örn. yapboz yapmak ve ekmek dilimlemek) tamamlamasını sağlayan motorlu kol gibi teknolojiler bu olimpiyatlarda yer aldı.
Bu siborg teknolojilerine yön veren tek şey sakatlanmış veya kaybedilmiş uzuvların yerini doldurma arzusu değil, trendler de bir o kadar etkili. İnsanların kendi istekleriyle vücutlarına teknolojik parçalar yerleştirmesine “bio hacking” deniyor.
Örneğin, “vücut hack’ leri” de denilen bu uygulamalar arasında, cep telefonunuzu kablosuz şarj etmek için kullandığınız mıknatısları ve NFC yongalarını parmaklara yerleştirmek var. Böylece insan parmağı, araba kapılarını açmak veya bir web sitesini açmak için kullanılabiliyor. Vücudun başka bölgelerine yerleştirilen ve sıcaklık gibi çeşitli değerleri izleyen bilgisayar çipleri de var.
Ancak birçok uzman, gelecekte sadece vücudumuza robotik kollar gibi şeyler eklemekle kalmayıp, beyinlerimize de bir şeyler yerleştireceğimizi öngörüyor. Nöroteknoloji denilen bu araştırma alanı, nöral bellek implantlari gibi teknolojileri Alzheimer tedavisinde kullanma, Parkinson hastalığının neden olduğu vücut titremelerinin nerede yaşanacağını yapay zekayla belirleme gibi konuları araştırıyor.
Kaynak: How it Works
