Kot kumaşından üretilmiş giyecekler dünyanın her yanında modanın vazgeçilmezi olsa da, çok daha sade bir başlangıca sahipler.
1800’lerin sonunda Amerika, Altına Hücum furyasının avucuna düşmüşken Letonyalı bir göçmen olan Jacob Davis, Nevada’da terzilik yapıyordu. Jacob, yerel madencilere ve işçilere kıyafet satıyordu. Bu kişilerin işte giyebilmek için zor yıpranan, sağlam kumaşlara ihtiyacı vardı. Jacob işte burada turnayı gözünden vurdu.
Kıyafetlerin en çok gerilen kısımlarına, örneğin ceplerine küçük bakır perçinler takarak çok daha dayanıklı bir tasarım elde etti. Bu yeni, sağlam kıyafetler hemen halkın dikkatini çekti ve Jacob’ın “tulumları” öyle popülerleşti ki, fikrini koruyup patent almak için kolları sıvadı.
Fakat patent başvurusu yapmak için para lazımdı. O yüzden de kumaş tedarikçisi olan Levi Strauss’un kapısını çalıp ondan yardım istedi. Bavyeralı olan Strauss da ABD’ye büyük umutlarla göç etmiş ve Jacob’ın ürününde bir gelecek görmüştü .
İkili 1873’te patenti aldılar ve böylece modern kotlar ülkenin dört bir yanındaki fabrikalarda, tarlalarda, madenlerde kendine yer buldu. Bu giysileri boyamak için çivit kullanılıyordu çünkü lekeleri gizleyecek kadar koyuydu, kumaşın içine işlemiyordu ve hepsinden önemlisi, ucuzdu.
1908’de patent sona erince tüm dünyayı taklit kotlar doldurdu ve takip eden yıllarda kot her sınıftan erkeğin ve kadının tercihi oldu. Gençler bu ürünler için “Jean” sözcüğünü kullanmaya başladılar ve üretici firma da 1960’larda bu ismi benimsedi. Kotun popülerliği de en az orijinal perçinli tasarımı kadar uzun ömürlü oldu.
Kotla İlgili 5 Gerçek
İsimdeki Kargaşa: 1700’lerin sonunda biri “Denim” diğeri “Jean” adında iki tür kot kumaşı üretiliyordu. Fransa’da Nimes’de üretilen Denim , İtalya’da Cenova’da işci pantolonları için üretilen “Jean”den daha kalın ve dayanıklıydı.
Neredeyse Yasaklanmışlardı: Rebel Without A Cause gibi filmlerdeki “kötü çocuk” imajının parçası olduğu için, kotlar okullarda yasaklanmaya başladı. Bunun üzerine Levi’s, kot giymiş akıllı uslu bir çocuk kullanarak “Okula uygun” sloganıyla bir reklam kampanyası düzenledi.
Branda mı Kot mu?: Levi ile Jacob, seri üretime ilk geçtiklerinde iki tür tulum sunuyorlardı. Bunlardan biri mavi kot kumaşından, diğeriyse kahverengi pamuklu branda bezinden üretilmişti. Bu ikincisi daha sağlam bir materyaldi ve vagonların üstünü örtmekte kullanılıyordu.
Upuzun Ömürlü: Levi Strauss & Co arşivlerinde 1870’lerin sonundan ya da 1880’lerin başından kaldığı ve dünyanın en eski pantolonları olduğu düşünülen iki çift kot var. Bunların saklandığı yangına dayanıklı kasanın şifresini sadece iki kişi biliyor.
Gerçek Adı Levi Değildi: Strauss’un asıl adı Loeb’di ama tıpkı gelecekteki iş ortağı Jacob Davis gibi da ABD’ye gelince adını değiştirmişti. Levi daha sonraları San Francisco’da bir toptan manifaturacı işi kurdu.
Kaynak: How It Works